Ik raap al mijn moed bij elkaar en loop naar de microfoon op de aandeelhoudersvergadering, maar weet dat er geen serieuze reactie zal volgen op mijn vraag.
Ik vraag echt niet naar de kleur van de leaseauto van de topbestuurder (deze vraag is ooit gesteld door een aandeelhouder). Ik doe geen oproep om het jaarverslag op papier te sturen, ook al wordt er geen meer gedrukt. Ik heb ook geen klacht over de voertaal in de vergadering, al blijft het vreemd wanneer Nederlanders voor en achter de tafel in krakkemikkig Engels discussiëren; in de tussentijd gaan sommige aandeelhouders een kansloos gevecht aan met hun headsets en doet de tolk verwoede pogingen het steenkolenengels te converteren naar Nederlands (en headset te vertalen naar hoofdtelefoon).
Nee, ik wil het bestuur en de commissarissen beleefd vragen naar ieders kerntaak.
Bestuurders hebben een breed takenpakket, maar bij beursvennootschappen is kapitaalallocatie misschien wel de belangrijkste kerntaak. Antwoorden op vragen hierover reiken niet verder dan te wijzen op het – door aandeelhouders eerder goedgekeurde – dividendbeleid. De mate waarin eerdere overnames al of niet renderen, blijft onduidelijk, net als criteria voor toekomstige acquisities. Ook hebben bestuurders geen middel tegen de ziekte eigen aandelen in te kopen als de koers hoog staat en de balans het toelaat, om vervolgens aandelen met korting te emitteren als de nood hoog is.
Dan de commissarissen. Als toezichthouders vervullen zij een essentiële rol. Hoog op hun prioriteitenlijst staat succession planning. Ze moeten de toekomstige generatie bestuurders in het oog houden en ervoor (laten) zorgen dat die klaar staat om ooit het stokje over te nemen. Desgevraagd bevestigen de commissarissen dat zij dit zeer serieus aanvliegen. Concreter wordt het natuurlijk niet, want als intern toptalent Miep wordt genoemd, vertrekt collega Kees, en omgekeerd. Toch is opmerkelijk hoe vaak bij vertrek van een topbestuurder in paniek een headhunter op pad wordt gestuurd om extern te zoeken.
Ik loop onverrichter zake weer terug naar mijn plekje in de zaal. Maar ik zal deze vragen blijven stellen totdat deze kerntaken als zodanig worden erkend.
Errol Keyner is adjunct-directeur van de VEB. Deze verscheen in Effect nr. 7-8, 2023
VEB-lidmaatschap |
---|
Nog geen VEB-account? |
Voor toegang tot de volledige website dient u een VEB-lidmaatschap aan te houden en in te loggen. Indien u lid bent, maar nog geen account heeft kunt u ook klikken op ‘inloggen’ en daarna een account aanmaken. |
|
Meer infomatie over het VEB -lidmaatschap |